همایون شجریان، کسب اجازه از پدر و رعایت کپی رایت

مراسم اولین سالگرد درگذشت خسرو آواز ایران روز 17 مهر ماه در میان خانواده و دوستدارانش در توس و جوار آرامگاه پاسدار زبان و ادب پارسی، فردوسی بزرگ برگزار شد.

در این مراسم، همایون شجریان قطعه آوازی در مخالف سه گاه که استاد شجریان در آلبوم آسمان عشق خوانده را بازخوانی می کند. استاد شجریان در آسمان عشق بر روی غزلی از عطار با مَطلع جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی. دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی در مخالف سه گاه این قطعه را اجرا کرده است و همایون هم به ظرافیت و زیبایی و شبیه تر از هر کسی به استاد شجریان با بعضی فرو خفته و عقده ای به گلو، آنرا باز می خواند.

نکته مهم در همان ثانیه ابتدایی و پیش از شروع آواز همایون رخ می دهد. کسب اجازه همایون از پدر. این اجازه گرفتن که به ویژه در ساحت هنر مرسوم است و از جمله آداب پسندیده فضای استاد و شاگردی محسوب می شود، علاوه بر آنکه بیانگر رعایت ادب و خضوع و خشوع  در محضر بزرگان است، می توان آنرا نوعی اجازه گرفتن از صاحب و خالق اثر نیز تعبیر کرد.

 و این موضوعی مهمی است  که به خصوص در حوزه هنر و ادبیات به شدت به آن نیاز داریم. چه بسیار آثاری که بدون رضایت و بدون حتی اطلاع صاحب اصلی هنر و در خلا قانون کپی رایت اجرا می شود و هیچ منفعت مادی و معنوی برای خالق اثر در پی ندارد. از جمله خود استاد شجریان که نسبت به رعایت نشدن حقوق مولف در هنگام پخش آثارش از صداو سیما به آن اعتراض داشت. یا در این اواخر گلایه و اعتراض استاد شهرام ناظری نسبت به پخش آثارش بدون رعایت حقوق مادی و معنوی.

خلاصه کلام اینکه، این دو کلمه ساده " با اجازه"  از سوی  همایون شجریان که بی تردید شبیه ترین فرد به پدر و میراث دار واقعی اوست و حق استفاده از میراث مادی و معنوی پدر برایش محفوظ است می تواند معیار و الگویی اخلاقی باشد برای همه ی کسانی که دغدغه هنر و ادبیات و ...رعایت حقوق دیگران را دارند.